Hindi ko alam kung ilang beses ko ng nabanggit ito pero maituturing kong weird and natural quirk of mine ay ang patagilid kong panonood. I-imagine mo si Jean Grey na nakahawak sa magkabila n’yang sentido at patagilid (kanan side) na nakatingin sa iyo na umaastang nanood lang na ala-Cyclops- ganern.
Bata pa lang ganito na ako. Sabi ng nanay ko ay namana ko raw ito sa Lolo ko. Pero dati wala pang kamay tapos nagagawa ko ito kahit hindi nanood ng TV. Naalala ko na nasa grade 5 ata ako noon nung pinansin ng teacher ko na tinitingnan ko raw sya ng kakaiba o masama. Patagilid lang tumingin masama na? Tapos habang lumalaki ako mas more lang ng panonood pero padagdag nang padagdag yung mga daliri sa paghawak sa sentido ko. Dati isang kamay lang at ngayon lahat na. Madali mo nga akong makikita sa sinehan kasi ako lang yung mukhang tangang nakahawak sa sentido at patagilid na nood. Daig pa ang naka-sunglass na pang 3D animation.
Nung high school nagkaroon na ako ng astigmatism. Pero bukod sa posibleng ito ang dahilan, nagbabasa rin ako ng medyo madilim sa kuwarto. Tapos nagsalamin ako at tinanggal ko na lang kusa kasi nawala naman na yung pamamaga ng mata ko. Sagabal lang din kasi sa panonood yung salamin kasi nga kusang tatagilid ang paningin ko at sumusuot ang daliri ko sa loob ng salamin. Mula naman noon ay okay ang mata ko. In fact, ang linaw-linaw kahit isuksok ko na yung ilang daliri ko sa mga mata ko. Lahat na nga ng mga friends ko na kapwa ko ng profession ( may kinalaman sa computer) ay nakasalamin na at nahihirapan ng umaninag. Ako hindi malinaw kahit pag sa mga annual checkup sa office.
Habang sinusulat ko itong post na ito. Ngayon ko lang naisip na i-research bat nga ba ako sideway manood? Kadalasan may kinalaman sa head posture at eyesight ang nakikita ko, pero itong tsika ng Naked Scientists ang naka- relate ako base sa pakiramdam ko….
“The reason is probably the same as the reason people generally find it hard to do two things at once, or the reason that it’s hard to concentrate on a book if someone’s talking. Averting your gaze allows you to cut yourself off from a particularly attention-getting and distracting environmental stimulus – the questioner’s face – in order to focus on the answer to the question.”
Nakakaloka na isa rin palang sign ito na tinitingnan kung may autism ang isang bata ayon sa Autism Help For You.
Pero Iba kasi pag naka-scanning mode na ako parang buong-buo kong nakukuha yung tinatakbo ng pinapanood ko news o istorya man. Mas natatandaan ko yung mga linya, iyong acting partikular na mga character, at maliit na bagay na BAKA hindi kaagad napapansin ng iba. May mga times na sinusubukan ko ito sa pakikinig lang sa iba. Medyo effective kaso nakaka-conscious kasi mukha nga lang akong tanga at ayoko rin masanay. Baka makasira na nga sa mata ko. Pansin ko rin kasi hirap akong magtuwid ng pagguhit ng linya kahit may ruler o pattern. Ewan baka totoo o palusot ko na lang din dahil pinaniniwala ko na tagilid talaga ako tumingin. Sa panonood lang talaga wala akong control lalo na pag may papatungan ng kamay. Automatic iyon kahit pigilan ko sa simula o straigt naman akong nakatingin sa screen.
Any explanation? Share naman!
Pambura't Lapis ni Ate Jevs! 
Ganito rin ang case ng anak ko which is weird talaga and my parents or teachers ng anak ko were asking me kung bakit ganon siya tumingin na parang lutang . Sabi ko, once na tumatagilid na ang paningin niya ay mas lalo siyang focus maybe may connection ang ganitong cases sa isip ng tao dunno
And more than a year ko talaga nabaasa ang comment mo ( sorry lost ako the whole year, bukod sa busy di ko na alam login account ko.
anyway, i hope okay din ang anak mo gaya ko. I learn to embrace na lang din kasi weird man pero effective talaga sa focusing.
mabuhay
Same po sa akin pati anak ko ganun narin 😭